26/5/2022
Victoria Joffe (Professor of Speech and Language Therapy, Dean of the School of Health and Social Care University of Essex)
Enhancing language and communication in adolescents with speech, language and communication needs through narrative and vocabulary training
Research into language development and disorders has routinely focused on early preschool and primary development. However, language development continues to develop throughout adolescence, and a significant number of secondary school students have speech, language and communication needs (SLCN), which impede access to the curriculum and have a long term impact on educational and psychosocial functioning. Services and support to this older population are limited, and there is a need to investigate more closely the language and communication skills of secondary school students with SLCN and to identify evidence-based interventions with this client group.
The presentation provides an overview of a randomised control trial exploring the effectiveness of three language intervention programmes delivered by Teaching Assistants in mainstream secondary schools: narrative intervention, vocabulary intervention, and a combined narrative and vocabulary intervention. 358, 12-year-old secondary school students, identified with language disorder, participated in the study. The students were randomly assigned to one of four intervention groups each receiving eighteen 50-minute sessions over a 6-week period: narrative intervention, vocabulary enrichment, combined narrative and vocabulary enrichment and a delayed control group. A range of standardised and non standardised language measures were used to measure outcomes.
The interventions were found to be effective with differential findings across the three groups. The narrative intervention was the most effective, with significant differences evident on standardised and non-standardised narrative measures. Significant effects of the vocabulary intervention were only evident in the non-standardised vocabulary measures.
Implications of these findings are discussed with reference to the mechanisms involved in the interventions leading to language improvement, as well as future applications to clinical and educational practice and implications for future research.
12/5/2022
Θοδωρής Μαρίνης (Professor of Multilingualism Department of Linguistics, University of Konstanz)
Η ανάπτυξη ενός νέου διαγλωσσικού εργαλείου ανίχνευσης της Θεωρίας του Νου στα Ελληνικά και Γερμανικά
H Θεωρία του Νου (ΘτΝ) είναι η ικανότητα να αποδίδουμε νοητικές καταστάσεις (πεποιθήσεις, σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες ή προθέσεις) σε άλλους, για να προβλέψουμε ή να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά τους. Το πιο διαδεδομένο τεστ ΘτΝ είναι η άσκηση ψευδούς πεποίθησης (False Belief Τest) που απαιτεί να προβλέψουμε τη συμπεριφορά με βάση μια πεποίθηση ή μια αναπαράσταση του κόσμου που έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, Π.χ. Sally Ann task (Baron-Cohen, Leslie, and Frith, 1985). Παιδιά με τυπική ανάπτυξη επιτυγχάνουν στο τεστ αυτό στην ηλικία 4 με 5 ετών, ενώ παιδιά στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν δυσκολίες στα τεστ ΘτΝ και σε μεγαλύτερες ηλικίες. H επιτυχία στα κλασσικά εργαλεία ΘτΝ (π.χ. The Theory of Mind battery: Hutchins & Prelock, 2010) απαιτεί όμως και άλλες γνωστικές ικανότητες, όπως η προσοχή, η εργαζόμενη μνήμη και η γλώσσα. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει ισχυρή σχέση ανάμεσα στις γλωσσικές ικανότητες και στην επιτυχία σε τεστ ΘτΝ (π.χ., de Villiers & Pyers, 2002; Hale & Tager-Flusberg, 2003; Happé, 1995; Poltrock, 2011; Slade & Ruffman, 2005; Smith, Apperly, & White, 2003). Όμως ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών στο φάσμα του αυτισμού έχει χαμηλές γλωσσικές ικανότητες ή δεν παράγει καθόλου γλώσσα. Πώς μπορούμε να μετρήσουμε τη ΘτΝ σε παιδιά με χαμηλές γλωσσικές ικανότητες ή σε παιδιά που δεν παράγουν γλώσσα; Στο παρελθόν έχουν χρησιμοποιηθεί μη λεκτικά εργαλεία ΘτΝ ή εργαλεία με χαμηλές γλωσσικές απαιτήσεις για τη μέτρηση ΘτΝ 1ου επιπέδου. Μέχρι στιγμής όμως δεν υπάρχουν τέτοια εργαλεία για τη μέτρηση ΘτΝ 2ου επιπέδου καθώς και εργαλεία ΘτΝ που να έχουν παρόμοια γλωσσικά και μη γλωσσικά τεστ. Για να καλύψουμε την έλλειψη αυτή δημιουργήσαμε το ερευνητικό πρόγραμμα «German-Greek toolkit for ToM and Language in Autism (MiLA)» που έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός διαγλωσσικού εργαλείου για τη μέτρηση ΘτΝ 1ου και 2ου επιπέδου σε παιδιά και περιλαμβάνει γλωσσικά και μη γλωσσικά τεστ που είναι παράλληλα ως προς τη δομή τους. ‘Ετσι είναι δυνατόν να μετρήσει κανείς τη ΘτΝ χρησιμοποιώντας γλωσσικά ή μη γλωσσικά ερεθίσματα. Το εργαλείο αυτό έχει δημιουργηθεί στην Ελληνική και Γερμανική γλώσσα ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις δύο χώρες, καθώς και σε δίγλωσσους πληθυσμούς. Στη ομιλία μου θα παρουσιάσω το εργαλείο μαζί με τα πρώτα δεδομένα που παρουσιάζουν την αξιοπιστία του εργαλείου σε πληθυσμούς ενηλίκων στην Ελλάδα και Γερμανία ως πρώτο βήμα στη ανάπτυξη του εργαλείου για παιδιά.
17/2/2022
Άννα Παπαφράγκου (Professor of Linguistics, Department of Linguistics, University of Pennsylvania)
Representing events in language and cognition
A foundational aspect of human cognition is the ability to parse our constantly unfolding experience into meaningful representations of dynamic events and to communicate about these events with others. Understanding the nature and development of this ability requires a multi-pronged approach to the following key questions: What is the form of pre-linguistic event representations? How do event representations make contact with language in both novice (child) and experienced (adult) communicators? How does cross-linguistic variation in event encoding affect the acquisition of language for events? In this talk, I show that theories of how events are encoded in language can inform our understanding of how events are cognitively represented. These theories predict otherwise unexplained similarities in the way learners acquire event predicates across language communities and support the presence of deep homologies between linguistic and non-linguistic event structure.
20/1/2022
Ιάνθη Μ. Τσιμπλή (Faculty of Modern and Medieval Languages & Linguistics,
Fellow of Fitzwillam College, University of Cambridge)
Linguistic diversity and multilingualism in the classroom: Literacy and cognition in underprivileged primary school children in India
Much research in multilingualism and its effects on cognition and language ability has focused on individuals in western societies. Socioeconomic status, language of education and language prestige have been identified as some of the factors that appear to influence bi/multilingual individuals’ linguistic and cognitive profile although most research on the role of bilingualism on cognition has not capitalized on such factors. I will focus on multilingualism in India, one of the most linguistically diverse countries in the world (UNESCO, 2009). Linguistic variation across Indian speakers is vast and includes variation in the number of home languages used, societal/community languages, official medium of instruction in schools and actual language practices in the classroom. As language is the primary vehicle of education and learning, variation in any of the above measures of multilingualism can affect the language experience of the school child and have knock-on effects on the development of school skills (basic and higher literacy and numeracy), or cognition. Focusing on the data from 1200 children from urban primary schools in Delhi and Hyderabad and from rural areas in Patna, all from deprived or severely deprived socioeconomic backgrounds, I will try to disentangle how language experience and linguistic diversity in the child’s immediate environment (school, family, community) affect school skills and cognitive abilities. Participants attend government primary schools in slum vs. non-slum urban areas of Delhi and Hyderabad, or town vs. rural areas in Patna, as part of a four-year, large-scale research project (MultiLila). They were assessed on mathematical reasoning, word, sentence and text reading, as well as non-verbal IQ, inhibition and complex working memory skills. Children attend English-medium or regional language medium schools (Hindi or Telugu), meaning that their assessment, textbooks and language used in the classroom is the official medium of instruction. Although the language of textbooks and assessment match the official medium of instruction, language practices in the classroom include language mixing with English-only input ranging from zero to 40%, in English-medium schools. Taking into account the child’s home language(s) and the extent to which they are used in the classroom I will present the participants’ performance on linguistic, reasoning and cognitive skills. Results indicate a significant effect of multilingualism and linguistic diversity in the cognitive and school skills of children from underprivileged socioeconomic background.
16/12/2021
Μαρία Ανδρέου (Τμήμα Λογοθεραπείας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου)
Ο ρόλος του διγραμματισμού στη γνωστική ανάπτυξη νευροτυπικών παιδιών: Ευρήματα από επιτελικές λειτουργίες και Θεωρία του Νου
Η διερεύνηση του αντίκτυπου της διγλωσσίας στη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών - αν και πολλά υποσχόμενη - συνεχίζει να μας δίνει αντιφατικά αποτελέσματα: οι δίγλωσσες ομάδες είναι ετερογενείς και η συγκρισιμότητα των ευρημάτων είναι συχνά δύσκολο να θεμελιωθεί, δεδομένου ότι η δίγλωσση εμπειρία ποικίλλει από άτομο σε άτομο αλλά και κατά τη διάρκεια της ζωής του δίγλωσσου ατόμου. Στην παρούσα μελέτη εξετάζουμε τον ρόλο της δίγλωσσης εκπαίδευσης και του δι-γραμματισμού (μια μορφή δίγλωσσης γλωσσικής εμπειρίας) στις επιτελικές λειτουργίες και τη Θεωρία του Νου παιδιών νευροτυπικής ανάπτυξης. Οι συμμετέχοντες είναι δίγλωσσα παιδιά ομιλητές της Ελληνικής ως μίας από τις δύο γλώσσες και φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Χρησιμοποιώντας τρεις δοκιμασίες ελέγχου επιτελικών λειτουργιών που διαφέρουν ως προς το βαθμό δυσκολίας, και δύο δοκιμασίες ελέγχου τη Θεωρίας του Νου (σε πρώτο και δεύτερο επίπεδο) εστιάζουμε στη διερεύνηση του βαθμού που η επίδοση των παιδιών στα προαναφερθέντα έργα συμμεταβάλλεται με την έκθεσή τους στη δίγλωσση εκπαίδευση. Η συγκεκριμένη μελέτη αναδεικνύει ότι η ανάπτυξη της γλώσσας στο δίγλωσσο εκπαιδευτικό περιβάλλον είναι η πλέον κατάλληλη μέθοδος για την ανάδυση γνωστικών πλεονεκτημάτων σε δίγλωσσα παιδιά.
25/11/2021
Βίνα Τσακάλη (Τμήμα Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης)
The development of logical connectives in child Greek and the complications at evaluating it.
The research on the development of logical operators crosslinguistically has revealed problems mostly with disjunctive operators OR and EITHER-OR while conjunctive AND and NEITHER-NOR along with Negated-OR and Negated-AND have received limited attention. In this talk I will discuss a series of experiments on the acquisition of logical connectives in Greek. In particular, these experiments focus on the development of the logical forms AND, OR, EITHER-OR, NEITHER-NOR, Not-OR and Not-AND when connecting syntactic objects, aiming at examining the inferences children process/prefer in these instantiations and inspecting for potential interdependencies along the developmental course. In sum, this talk will present the overall picture we have attained so far regarding the acquisition of logical inferences in Greek language and will discuss the complications that often arise in attempting to evaluate the target language, i.e. the adults’ interpretations in these contexts.
21/10/2021
Αρχόντω Τερζή (Τμήμα Λογοθεραπείας, Πανεπιστήμιο Πατρών)
Γλωσσικές ικανότητες στον αυτισμό: Τι ξέρουμε μέχρι τώρα από τα Ελληνικά και τι πρέπει να μάθουμε ακόμη
Οι παλιότερες απόψεις ως προς το ότι δεν υπάρχει γλώσσα στον αυτισμό έχουν καταρριφθεί μετά τις έρευνες των τελευταίων 20 χρόνων (Lord et al. 2014). Το ερώτημα που προκύπτει, ως εκ τούτου, είναι αν υπάρχουν συγκεκριμένα ελλείμματα στη γλώσσα των ατόμων με αυτισμό και σε ποιες περιοχές εντοπίζονται.
Σε αυτή την ομιλία θα παρουσιάσω ευρήματα από μια σειρά μελετών που έχουμε διεξάγει τα τελευταία χρόνια για τη γλώσσα ελληνόφωνων παιδιών με αυτισμό, τα οποία συγκρίνονται με παιδιά ίδιας ηλικίας και ίδιου (τυπικού) γλωσσικού επιπέδου. Εστιάζονται κυρίως στην περιοχή των αντωνυμιών και της αναφοράς τους, τόσο σε πειραματικές συνθήκες, όσο και σε αυθόρμητο λόγο, για να καταλήξουμε ότι δεν φαίνεται να προκύπτουν ελλείμματα στη μορφοσύνταξη, αλλά στη διεπαφή της σύνταξης με την πραγματολογία και την προσωδία.
